Ik ben geen islamofoob of christofoob, maar een relifoob *column*

Vijftien zomers geleden zag ik op Scheveningen af en toe een vrouw gehuld in een zwart gewaad op het strand tussen de badgasten. Nu ziet het er letterlijk zwart van de vrouwen en zelfs piepjonge meisjes, die van top tot teen in zwarte lappen gehuld in de zee plonsen.

En nee, ik ga er niet over wat een ander aan- of uittrekt op het strand. Dat moet iedereen zelf in vrijheid beslissen. Maar ik ben er niet van overtuigd dat al die vrouwen die vrijheid hebben. Bovendien voel ik me door de afkeurende blikken (en teksten die ik niet versta) van deze vrouwen en hun mannelijke begeleiders steeds minder vrij om aan te trekken wat ík wil op een zomerse dag.

De hele column is hier te lezen, exclusief voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW). Daarmee steun je ons werk en krijg je toegang tot exclusieve content zoals columns, podcasts en reclamevrije video’s.

Scroll naar boven