Het is 2024 en we vullen de zandzakken weer. We denken met de meest innovatieve technologie aan de thermostaatknop van Moeder Aarde te kunnen draaien, geven tientallen miljarden euro’s uit om een gemodelleerde temperatuurstijging met 0,000036 graden te verlagen. Maar ondertussen vullen we de zandzakken, alsof we leven in een tekening van Anton Pieck.
Overstromingen zijn koren op de molen van de Frans Timmermansen van deze wereld die ieder slachtoffer, al was het iemand die van zijn fiets viel in de buurt van een rivier, zullen uitventen voor het binnenharken van hun eigen doelen. Elke volgelopen kelder vormt het bewijs dat de paniekzaaiers omarmen om de klimaathysterie verder aan te jagen.
Na de grote rivieroverstromingen in de jaren ’90 werd de capaciteit van de rivieren vergroot. Dit had simpelweg gekund door het verhogen van de dijken, met een prijskaartje van 700 miljoen euro. Het kostte uiteindelijk 2,4 miljard omdat er allemaal geld onnodig werd weggesmeten aan groene hobby’s zoals nieuwe natuur in de rivierbeddingen.
Met elke schep zand in een zandzak gaan er twee scheppen geld in de zakken van de klimaathysterische profiteurs.
De hele column is hier te lezen voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW). Daarmee steun je ons werk en krijg je toegang tot exclusieve content zoals columns, podcasts en reclamevrije video’s.