Het is heel goed dat Pieter Omtzigt wegliep van de onderhandelingstafel. Bedolven worden onder bergen papier, te weinig tijd krijgen om alles te lezen en maar vergaderen, vergaderen, vergaderen. Een normaal mens zou er al gestoord van worden, maar voor mensen met een andere bedrading van het brein is het geestelijke mishandeling.
Naar schatting is een kwart van de bevolking neurodivergent in allerlei varianten: hooggevoeligheid, autisme, hoogbegaafdheid, ad(h)d etc. Maar onze samenleving is gebouwd door en voor neurotypische en extroverte mensen.
Wij hebben stilteruimtes nodig. En tijd om onze stukken te lezen. Wij moeten lange wandelingen kunnen maken om na te denken. Wij halen geen energie uit mensen, maar uit rust en eenzaamheid. Vergaderingen brengen ons niet op ideeën, maar verlammen ons denkvermogen.
De hele column is hier te lezen en als podcast te beluisteren voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW). Daarmee steun je ons werk en krijg je toegang tot exclusieve content zoals columns, podcasts en reclamevrije video’s.