De grote defensie-industrie waarmee het westen het onvrije systeem van de vijand denkt te moeten bestrijden, leidt als we niet oppassen tot een samenleving waarin we juist de waarden verliezen die we proberen te verdedigen. Met de eenzijdige berichtgeving en de censuur op onwelgevallig nieuws bewegen we in de richting die president Eisenhower ruim zestig jaar geleden voorzag.
Het hebben van een professionele wapenindustrie is een garantie voor toekomstige oorlogen. Zoals meer wegen ervoor zorgen dat er meer auto’s rijden, creëren wapenfabrikanten oorlogen. Zonder oorlog blijven hun magazijnen vol liggen met verouderd spul en is er geen ruimte voor innovaties.
Poetin gebruikte destijds de strijd in Syrië om nieuwe wapens te testen die hij nu inzet voor zijn eigen oorlog. Zonder agressieve machthebbers geen oorlog, maar wapenfabrikanten zetten alle middelen in om een wapenwedloop te stimuleren: corruptie, propaganda via sluwe PR-bureaus, beïnvloeding van politici en financiering van denktanks die doemscenario’s schetsen op basis van vaak onrealistische dreigingen gebouwd op nepnieuws. Eisenhower introduceerde hiervoor de term militair-industrieel complex.
Zoals elk verkoopteam een lijstje met hot prospects hanteert stond in het verkoopplan van de economie van de dood Oekraïne de laatste jaren in de top vijf van kansrijke gebieden, zegt historica Pien van der Hoeven. In haar boek Spoken ontleedt zij aan de hand van drie grote oorlogen hun ontstaansgeschiedenis. In Oekraïne konden tegenstellingen binnen de bevolking en met Rusland makkelijk opgestookt worden tot een oorlog. De belangen van het Westen lijken groot genoeg om de boel uit de hand te laten lopen.

De hele column staat hier, exclusief voor Leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW) daarmee steun je mijn werk, krijg je toegang tot exclusieve content en meer.
