Ik wil geen piemel maar wel transitieverlof *column*

Vierhonderdduizend Nederlanders hebben het geluk bij een bedrijf te werken waar ze op kosten van de baas mogen herstellen als ze hun piemel of borsten laten verwijderen. Gendertransitieverlof is de nieuwste trofee van de regenboogdeugpronkers en wordt steeds vaker in de CAO of de arbeidsvoorwaarden van bedrijven opgenomen. Bij Albert Heijn mag je 33 weken thuisblijven om aan je nieuwe geslacht te wennen.

Nou ben ik als ZZP’er in de gelukkige omstandigheid dat ik dat soort dingen allemaal zelf kan regelen, maar ik wil ook transitieverlof. Nee ik hoef geen piemel, maar mijn borsten zijn op eigen initiatief wel op reis naar een plek die ik niet heb uitgekozen. Mijn lijf is overduidelijk in transitie en dat is geen feest lieve mensen. Ik ben weliswaar geen transgender, maar ook bij mij gieren de farmaceutische hormonen door mijn lijf in een poging om de transitie, die voor de 50plus vrouw onvermijdelijk is, voor te blijven.

Maatschappelijke empathie voor dit leed dat de helft van de wereldbevolking treft is ver te zoeken. Verlof? Neem maar een paracetamolletje of bel een psychiater.

De hele column is hier te lezen voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW). Daarmee steun je mijn werk en krijg je toegang tot exclusieve content.

Scroll naar boven