Vandaag denk ik aan alle moedige mensen. Aan de mensen die opstaan als anderen wegduiken. Aan de mensen die spreken, schreeuwen, als anderen zwijgen. Ik probeer elke dag een moedig mens te zijn maar kan alleen hopen dat ik het ben als het echt nodig is.
Net als geluk is moed geen keuze, maar een besluit, schrijf ik in mijn boek Kluitjesvolk. Ik ben geen moedig mens. Maar ik wil het wel graag zijn. Lafheid is een hardnekkige tegenstander. Ik vecht dagelijks tegen kleinhartigheid en angst.
Het hele rubberentegelparadijs is gebouwd op angst en schaamte. We blijven liever voorzichtig op het omheinde stukje dat we kennen, afgegraasd en ontdaan van elk avontuur. Moedige mensen bevochten onze vrijheid, forceerden het slot en wij deden de poort zelf weer dicht. Een gebrek aan onverschrokkenheid houdt ons tegen om in vrijheid te leven. We denken dat we geen keuze hebben. We kunnen vandaag nog stoppen met bang zijn.
Maar hoe doe je dat? Hoe worden mensen moedig? Werden ze zo geboren? Of namen ze ooit het besluit om het te worden? ‘Heroes get made’ zingt Bruce Springsteen. Hoe word je een held? En moet je een held zijn, of is iets minder laf al voldoende? Vechten tegen lafheid is in elk geval een goede start. Want we hebben de capaciteit om moedig te zijn allemaal in ons. Het vermogen om je angst onder controle te krijgen kun je trainen.
Elke dag is een nieuwe kans om een beetje moediger te worden.