‘We leven langer dan ooit, maar voelen ons niet veiliger. We maken minder traumatische gebeurtenissen mee, maar lijden aan meer trauma’s. Angst lijkt een steeds grotere invloed te krijgen in onze westerse samenleving. Waar waarden als moed, wilskracht en zelfcontrole minder worden verwacht of gewaardeerd, beperken slachtofferschap, veiligheid en risicomijding in toenemende mate onze handelingsruimte. Ongemerkt ruilen we individuele vrijheid, ontplooiingsruimte, weerbaarheid en autonomie in voor een symptomatische aanpak van fysieke en sociale onveiligheid.’ Het lijkt een bijna letterlijk citaat uit mijn boek Kluitjesvolk, waarin ik de aanval open op het rubberentegelparadijs. Maar ik las het op de achterflap van een ander, recent verschenen boek: Homo Timidus van oud-militair Edwin Zasada.
.
In het ambtenarenvakblad Binnenlands Bestuur verbaast Zasada zich erover dat het lijkt alsof we de coronatijd collectief achter ons hebben gelaten. ‘Vreemd,’ zegt hij, ‘want het tempo waarin we onze vrijheden hebben opgegeven, ethische principes hebben verloochend, psychische schade hebben aangericht en polarisatie hebben veroorzaakt is ongekend.’
De hele column is hier te lezen voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW). Daarmee steun je mijn werk en krijg je toegang tot exclusieve content.