Iedere matige backbencher die de politiek verlaat duikt via de draaideur moeiteloos weer op in een fijn betaalde baan als bestuurder of lobbyist ergens in onze verstikkende polder. Ieder ander met het talent, de ambitie en de werklust van Mona Keijzer had na drie maandjes uitrusten makkelijk een invloedrijke baan gescoord in het openbaar bestuur of brancheverenigingsleven, maar haar telefoon bleef stil.
Het hebben van een ruggengraat wordt niet beloond in het land dat dertien jaar is geleid door een man die meebuigen tot een kunst verhief en met zoveel leugens wegkwam dat er niet eens meer een rimpeltje ophef is over zijn openlijke sollicitatie naar Navo-baas in plaats van de beloofde carrière als middelbareschoolleraar.
De hele column is hier te lezen voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW). Daarmee steun je ons werk en krijg je toegang tot exclusieve reclamevrije content zoals columns, podcasts en video’s.