We bereiden ons voor op een oorlogseconomie. Alsof het produceren van kogels ons dichter bij een oplossing brengt. We hebben geen oorlogseconomie nodig, maar een overleefeconomie, waarin we in staat zijn zelf te voorzien in onze eerste levensbehoeften. Laat dat nou de les zijn van de vorige Wereldoorlog, waarin we in vijf dagen werden overlopen door de vijand. Waarna er hongerwinters volgden. Nu treiteren we onze voedselmakers het land uit.
Generaties na ons zullen nooit begrijpen dat wij, terwijl de oorlog met de kennis van dan al begonnen was, onze aardgasputten volstortten met beton zodat we nóg afhankelijker werden van buitenlandse energie. En dat we de hele zee volbouwden met windmolens die vaak geen energie leveren als je het nodig hebt, terwijl we om de zeehonden en ander zeeleven te beschermen geen betrouwbaar aardgas uit de Waddenzee mochten halen van de rechter, die even over het hoofd zag dat de bouw van al die windmolens veel schadelijker is voor het zeeleven.
De hele column is hier te lezen, exclusief voor leden van de Club van Dwarskijkers. Lid ben je al voor 15 euro per jaar (incl. BTW). Daarmee steun je ons werk en krijg je toegang tot exclusieve content zoals columns, podcasts en reclamevrije video’s.